Van Binnen naar Buiten
Oké, dus je vraagt me
Om dit te volgen
Om dit zo te zeggen
Zonder eigen inbreng
Zonder eigen sausje
Er in te brengen?
Klopt dat wel?
Voor mij?
Weet je wel wat het is
Wat je me vraagt
Je vraagt me
Om klakkeloos iets
Jouw theorie
Voor waar aan te nemen
Zonder afstemming
Met mijn eigen
Ziel
Gek
Hoe het zo zo
Logisch klinkt
Om het niet te doen
Terwijl met een hele groep
Bij elkaar
De twijfel bestaat
Om het wel te doen
De ontdekking hierin is
Dat niet jij het van me vraagt
Nee, ik
Ik blijf op zoek
Naar iets buiten me
Dat mij gaat erkennen
Dat mij iets gaat geven
Waarmee ik mij kan zijn
Een kant en klaar pakketje
Weer een of andere opleiding
Die pretendeert het te zijn
Waarmee je het
Kan worden
Ik trap er nog in
Want ik wil wel het worden
Want ik ben verleerd
Om mij te Zijn
Jaren leefde ik
Van buiten naar binnen
Buiten definieerde
Mijn binnen
Vanuit buiten
Werd ik tot iets
Gemaakt
Een beroep
Een persoon
Een beeld
Een illusie
Van mij
Van buiten naar binnen
Kan ik niet meer
Maar van binnen naar buiten
Durf ik nog niet volledig
Het voelt onwennig
Eng om helemaal mijn trilling
Te leven
Waar er maar een van is
En je met geluk
Anderen treft die resoneren
Of is dat dus de cru?
Bang om alleen te staan?
Ja vast!
Maar is dat niet altijd al
Het geval geweest?
En was het niet tegelijkertijd
Zo compleet
In elk moment
In elk moment
Zit de vervulling en de afscheiding
In elk moment de volledige
Compleetheid van ons bestaan
Maar ook in elk moment
Zit dat kleine meisje
Waarbij het eerder is
Misgegaan
Zij reist met mij mee
Hand in hand
Steeds meer in vertrouwen
Van mijzelf
Vertrouwen dat deze pijn
Er toe doet
Er mag zijn
Niet weg hoeft
Ik me er niet voor hoef
Te schamen
Dat ik niet al
Heel moet zijn
Omdat ik het allemaal
Wel snap
Nee deze pijn
Draag ik bij me
Ik houd het kleine meisje vast
Ik zal het steeds meer erkennen
Meenemen
Dragen als het moet
Laten als het mag
En doorgaan als het moet
Deze kleine meid
Wordt Groot
En tegelijkertijd altijd klein
Zij is mij
En ik ben haar
Zoals alles Eén
