De Nieuwe Tijd
Wachten?
Of doorpakken?
Doen?
Of Zijn?
Het knelt
Deze oude jas
Waarbij ik de nieuwe
Al in mijn handen heb
In mijn bereik
Maar mijn oude nog niet
Durf af te leggen
Soms trek ik hem
Stiekem al wel aan
Hij zit me namelijk als gegoten
Deze nieuwe jas
Zij past me
Wonderlijk schoon
Maatwerk
Fantastisch
Zonder twijfel
Toch doe ik haar nog
Even af
Want ik durf nog niet
Altijd zo gezien te worden
In het openbaar
Met mijn nieuwe jas
Snappen ze me dan wel?
Durf ik te dragen
Wat ik heb
Wat ik weet
Wat ik zie
Wat ik voel
Wie ik ben
Ik wil wel
Maar ik ben nog een beetje
Huiverig
Een klein zetje is er
Nog nodig
Of een immens grote
SPRONG!
Ja beide waar
Het is er ook al
Het komt eraan
Ik hoef alleen maar
Te vliegen
Te zijn
Te staan
Te wachten
Te spelen
In de tussentijd
In de nevelen van hier
Naar daar
In de overgang
Van tijd
Van wennen aan
Deze nieuwe vormen
De vormen die o zo
Bekend zijn
Zo vertrouwd voelen
Van eeuwen terug
Of eeuwen vooruit
Herkenning
Van wat leeft
Diep van binnen
In ons ieder Hart
Het is hier
Onze Nieuwe Tijd
Ons volledige Zijn
(Geschreven op 7-11-2019)